Wielcy ludzie, sławni na cały świat, których słowa cytowane są wszędzie wypowiadają się o miłości w sposób iście literacki.
Najpopularniejszy cytat pochodzi z Biblii i jest nim kilka linijek z ,,Hymnu o miłości'' : ,,Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą."
Pytanie jednak czy taki twór, uczucie, czy jakkolwiekby to nazwać istnieje? Może jest tylko iluzją? Ja naprawdę myślę, że miłość to iluzja, a kończy się ona po jakimś czasie, choć nie zawsze musimy sobie zdawać z tego sprawę i występuje bardzo często w tej formie.
Ludzie nie są cierpliwi, łaskawi, ale za to pamiętliwi, gniewni i zawistni. Miłość rodzi się w człowieku, więc musi z nim współistnieć. Ludzie zmieniają się bardzo rzadko i z niesamowitym trudem, a to co się dzieje z człowiekiem podczas etapu, gdy miłość wywraca nam w głowie uznaje jako chwilowe, ale silne i mogące sprawiać wrażenie stałego zaburzenie psychiczne. W medycynie miłość ma nawet przypisany numer, który ma każda choroba. Działają hormony i przystosowanie genetyczne, które prowadzi nas do rozmnażania, a tym samym przetrwania. Kobiety przy interesujących ich mężczyznach stają się milsze i troskliwsze. Dobrocią chcą przyciągnąć partnera i pokazać mu, że będą dobrymi matkami oraz żonami. Mężczyźni podobnie pokazują się z jak najlepszej strony.
Możemy wtedy być wstydliwi, cierpliwi, łaskawi, opanowani, weseli i po prostu dobroduszni. Po wszystkim, czyli burzy hormonów, która trwa do pięciu lat miłość znika, pojawia się przywiązanie i korzyści z bycia razem.
Skoro to hormony, genetyka, a nie wieczne uczucie jak możemy mówić, że to nie jest iluzja. Widząc sztuczkę magika mogę w nią uwierzyć, jeżeli zostanie przekonująco przeprowadzona – w miłość można uwierzyć, jeżeli w naszych głowach przetworzymy dane podawane nam w pięknych powieściach takich jak ,,Romeo I Julia'' (historia nastolatków, których rodzice nie pozwalają na ślub, ci więc w odwecie zabijają się oczywiście z powodu silnego uczucia do siebie) lub ,,Jesienna miłość'' ( historia wzruszająca do łez o walce z chorobą i cudowną zmianą człowieka). Ludzie, a szczególnie kobiety czytają to i wierzą oraz oczekują tego w realnym życiu. Podobnie jak dziecko patrzące na magika, który potrafi wyczarować królika z kapelusza, a potem samo próbuje, a w końcu dorasta i po wielu próbach wie, że to tylko iluzja coś w co wierzył, ale nie miało to pokrycia w rzeczywistość kobieta także zauważa, że wcale nie jest tak różowo i słodko jak w tych cudnych literackich romansach. Miłość jest po prostu sztuczką mózgu.
Jak często zdarza się, że kobieta lub mężczyzna są święcie przekonani, że ich partnerzy ich kochają, ale tak naprawdę tylko wierzą w miłość ich łączącą? Ból po tym jest wielki, ponieważ najczęściej druga strona chciała czerpać z tego związku korzyści i na rękę była jej naiwność kochanka. ,,Oszukiwałam się. Tak bardzo pragnęłam być kochana, że mieszało mi to w głowie. Łaknąć jakiegoś uczucia, łatwo przekonać siebie, że druga osoba jest inna niż naprawdę'' cytat pochodzi z książki ,,Magia uderzeń" autorstwa Ilony Andrews i uważam, że idealnie współgra z tym co napisałam wcześniej.
W powieści ,,Uratuj mnie'' autorstwa Echols Jennifer bohaterka wierzy, że chłopak z którym się przespała kocha ją i łączy ich coś więcej niż sex. Tak jednak nie jest, a ona widzi to co chce zobaczyć, interpretuje wszystko po swojemu. Jak często dzieją się podobne sytuacje?
,,Wszyscy jesteśmy oszustami i wszyscy staramy się zrobić co w naszej mocy, żeby podtrzymać wieżę iluzji i źle umiejscowionych nadziei" cytat pochodzi z dzieła Brent Weeks – ,,Okaleczone oko'' moim zdaniem potwierdza argument, że miłość to iluzja, a człowiek widzi co chce, co jest mu wygodnie. Interpretuje pewne zjawiska inaczej niż jest naprawdę.
W momencie kiedy ludzie się rozstają zdają sobie sprawę z tego, że zostali oszukani i tak naprawdę nie doświadczyli tego o czym mówią te romantyczne historie Szekspira czy Austen.
,, Piosenka się skończyła.Wpatrujesz się w puste miejsce na przeciwko, potem w talerz, nakrycia, wino, którego nikt nie tknie bo jesteś sama.Twoje ramiona opadają, głowa pochyla się. Odstawiasz kieliszek, zasłaniasz twarz rękami i płaczesz bo jesteś sama.". Słowa tak prawdziwe i znane tysiącom ludzi z autopsji spisane przez Sebastiena Ortiz.
Uważam, że miłość jest złudzeniem, a nie czyś wiarygodnym i występuje w tej formie nad wyraz często. Pamiętajmy jednak, że mamy prawo wierzyć w co chcemy oraz ,,Tylko od nas zależy czy prawdę przyjmiemy za iluzję, czy iluzję za prawdę''.
Niech słowa Jolanty Kosowskiej zapadną nam w pamięć, ale za nim zdecydujemy się zadajmy sobie pytanie ,,Jak długo można żyć iluzją, żeby się nie stała rzeczywistością?'' które zadała Eileen Putman.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz