Nuda - Cześć4

Witajcie! Jak tam kolejny tydzień lata? Jak pogoda u Was? Bo ja zdycham z gorąca!!! Kolejna część... Czytajcie i komentujcie a może piąta a zarazem najciekawsza część (do tej pory) pojawi się jeszcze w tym tygodniu :)              

2 P.S. Przepraszam że nie odpowiedziałam na komentarze pod poprzednią częścią ale nie chce niczego zdradzić :) Jednak nie krępujcie sie i komentujcie ;))) 

3 P.S. Tak wiem cholernie krotko ale kolejna część mam nadzieje Wam to wynagrodzi :D

Rozdział 4

Dwie piękne kobiety siedziały na kanapie przy kominku popijając wino. Usagi opowiedziała przyjaciółce o awanturze z mężem, co Minako bardzo rozbawiło. Nie cierpiała bowiem Mamoru. To właśnie Mina była przeciwna związkowi Usy z Mamokluchą – tak pieszczotliwie nazywała męża pani Chiba. Posiedziały jeszcze chwile plotkując i śmiejąc się. W końcu poszły spać, zostawiając po sobie kieliszki i kilka butelek wina

Usagi obudził potworny hałas. Podniosła się do pozycji siedzącej, co było wielkim błędem. Przez jej głowę galopował tabun koni. Jęknęła kiedy wstała z łóżka, gdyż ból się zwiększył i dodatkowo niedaleko coś spadło z hukiem. Doczołgała się do łazienki, spojrzała w lustro i znowu jęknęła. Nie miała siły na prysznic, ale musiała go wziąć. Jak mus to mus. Kiedy skończyła, wyglądała lepiej. Jej włosy nie sterczały już na wszystkie strony i nie śmierdziała alkoholem. Wyszła z łazienki ubrana w puchaty szlafrok i skierowała się do kuchni. Przy stole siedziała, a raczej leżała na nim, Minako. Patrzyła mętnym wzrokiem na coś w salonie. Usagi podeszła do niej.

– Hej – wyszeptała, na co Minako tylko skinęła głową. Popatrzyła na obiekt zainteresowania przyjaciółki. Zdziwiła się, gdyż na kanapie siedział jej mąż, Mamoru. Nie miała pojęcia, po co przyjechał.

– Widzę, że nieźle się bawiłaś – powiedział do Usagi patrzącej na niego zaskoczonym wzrokiem.

– Możesz się nie drzeć? – poprosiła błagalnie, choć Mamoru mówił normalnym, spokojnym głosem wyzutym z emocji. – Po co przyjechałeś? – zapytała po chwili.

– Żeby cię stąd zabrać. Musisz wrócić do domu. Dziś jest bankiet – odparł wstając z kanapy. – Ubierz się i jedziemy – dodał pod koniec.

– Nigdzie nie jadę – odpowiedziała wzburzona. – Nie chcę iść na jakiś tam bankiet – powiedziała wychodząc z kuchni. – Źle się czuję – dodała jako usprawiedliwienie.

– Źle się czujesz?! – zapytał podenerwowany. Jak jego żona śmiała mu się przeciwstawić? I to jeszcze w towarzystwie?! – Ty masz po prostu kaca, a nie źle się czujesz! – krzyknął wściekły. – Chcesz tu zostać? Dobrze, ale o ósmej przyjadę po ciebie i pojedziemy na bankiet – rzekł tonem nieznoszącym sprzeciwu.

– Nie. – Usagi jednak postanowiła się przeciwstawić.

– Jesteś moją żoną, do cholery! – krzyknął wściekły. – Widzimy się o ósmej! – dodał wychodząc z kuchni i kierując się do drzwi wyjściowych.